Niech szyje Skwarka!

 ...czyli maszyna do szycia marki Husqvarna o wdzięcznej nazwie Huskystar 215.

Dzisiaj obiecana recenzja mojego nowego nabytku. Nabytek jest dla mnie nowy, bo ogólnie kupiłam ją używaną  z racji ogromnych dziur budżetowych, które nękają nie tylko nasze biedne państwo, ale także i zwykłego, szarego obywatela - czyli mnie. Łucznik ogłosił, że więcej już nic nie uszyje, ponieważ osiągnął już wiek emerytalny i teraz to on będzie podróżował, a nie ślęczał nad równymi ściegami, a że szyć się chce to trzeba było coś wymyślić. O niewdzięcznym panie Piotrze już wszystko wiecie, na szczęście znalazłam w necie coś co mnie zadowalało i tak pojawiła się w moim życiu Skwarka (no tak mi się jakoś Husqvarna kojarzy). Zatem nie przedłużając, cóż to ja ciekawego mogę o tym dziele szalonego wynalazcy powiedzieć?

Chciałam żeby miała:
- metalowe podzespoły, na tym mi zależało, bo przy moim szyciu plastik nie wytrzymałby nawet miesiąca. Lubię mocniej przycisnąć :)
- mechaniczna a nie komputerowa, bo lubię sobie pogrzebać w bebechach jak mi coś nie wychodzi a nie lecieć do serwisu, żeby mi Pan Fachowiec za bardzo wygórowaną cenę zaglądał do środka w celu wyciągnięcia wplątanej nitki.
- stopki na zatrzask a nie jakieś grube śruby do odkręcania,  do których wiecznie gubię śrubokręt,
- parę ściegów użytkowych: min. do niewidocznego podszywania, do szycia elastycznych materiałów

...no i to ma.

Ma schowek na szpulki, obcinak, stopki , zmieszczą się tak także małe nożyczki i inne przydasie. To mi akurat pasuje, bo obcinak i nożyczki to są dwie rzeczy, które ciągle i z nieopisana konsekwencją gubię przy każdym szyciu.

 Ma też tzw. wolne ramię do rękawów czy nogawek, ale powiem Wam szczerze, że nie umiem tego używać, o czym przekonałam się szyjąc sobie spodnie dresowe. Lepiej mi się szyje tradycyjnie, ale może to kwestia przyzwyczajenia i z czasem polubię to "wolne ramię" bardziej.

Stopki, które były na wyposażeniu. Od lewej:
- stopka do ściegów overlockowych. Spełnia swoje zadanie bardzo dobrze. Z racji posiadania takiej wystającej blaszki (na dole stopki, po prawej stronie widoczna taka czarna, wystająca kreseczka) równo prowadzi tkaninę i ścieg wychodzi dokładnie na brzegu materiału. Ja jej jednak za dużo nie będę uzywać, bo mam prawdziwy overlock, ale znalazłam dla niej inne zastosowanie. Mianowicie świetnie się sprawdza jeśli chcemy coś równo przestebnować po wierzchu, nawet jeśli chodzi nam o podwójne stebnowanie szwów. A dzieje sie to dzięki temu, że igłę możemy zostawić w środkowym położeniu, wtedy stebnowanie wypada nam mniej więcej ok. 2mm od krawędzi szwu, a jeśli przestawimy igłę na lewą stronę, to szew mamy gdzieś w odległości 7 mm od krawędzi szwu. I wszystko pięknie i równo.
- stopa do zygzaków i do prostego szycia
- stopka do wszywania krytych suwaków. Wyglądała dość dziwnie, dość dziwnie także mi się ją montowało, ale się uparłam i suwak nia przeszyłam. Tknięta jednak jakimś dziwnym przeczuciem zajrzałam na stronę firmową i okazało się, że mam jakiegoś zonka zamiast oryginalnej stopki, więc nie dziwota, że robota mi nie szła. Jednym słowem należy zakupić oryginalną.
- półstopka do wszywania "normalnych" suwaków
- stopka do dziurek.  Niestety nie jest to, jak naiwnie sądziłam automatyczne obszywanie dziurek, lecz tzw. czterostopniowe. Ale bądźmy szczerzy, do tej pory dwa razy robiłam dziurki w czymkolwiek, więc jak mi przyjdzie zrobić trzeci raz to dam radę i z czterostopniowym obszyciem, co zresztą już wypróbowałam (zdjęcie poniżej)

 Dziurki obszywa równo i ściśle. Obok widać wszystkie ściegi, które można uzyskać, kręcąc tymi wszystkimi pokrętłami, a z których i tak pewnie rzadko skorzystam :)

 No i ma -  moja Skwarka - nowe wdzianko, które sama sobie uszyła jako test swojej wytrzymałości. Wdzianko z "józiowej" bawełny leżącej w szafie od nie wiadomo kiedy i nie nadającej się na nic (z racji tego oczojebnego koloru). Za to na płaszczyk dla Skwarki w sam raz, bo i uprać można, a jak się zniszczy to nie żal, bo zapas materiału starczy na jeszcze dwie wersje.

No i dzięki tej bawełnie mogę teraz powiedzieć jak ta Skwarka szyje.
Tradycyjne zszywanie dwóch warstw materiału idzie ok. Tkanina równo i gładko wysuwa się spod stopki, bez takiego szarpania jak w moim Łuczniku. Na płytce są umieszczone pomocnicze linie, które pomagają mniej wprawionym na zachowanie jednakowej szerokości szwów. Cztery warstwy grubej bawełny także zszyła ładnie, bez plątania czy zrywania nici (każdy bok pokrowca składa się z dwóch przepikowanych kawałków żeby było sztywniej). No i więcej już bym jej pod tą stopę nie pchała. Owszem, przeszyje i 8 warstw materiału, pod warunkiem, że  ilość warstw jest taka sama na całym zszywanym kawałku. Problem jest, gdy musi przejść z np. 4 warstw na 8 (jak było w przypadku tego pokrowca i podwijania dolnego brzegu). Kiedy  w trakcie podwijania doszłam do szwa bocznego musiałam już ręcznie kręcić kołem, żeby przeszyć ten węzeł gordyjski. Nie ma aż tak mocnego wkłucia igły, no i ząbki ślizgają się od spodu po materiale. Zresztą ma tylko trzypunktowe ząbki, co okazuje się trochę za mało.
Inna sprawa to szycie elastycznych tkanin. Tu się trochę na niej zawiodłam. Przy szyciu spodni z materiału elastycznego, który jest trochę rozciągliwy wzdłuż, za to dość elastyczny wszerz nie poradziła sobie z podwinięciem nogawek. Nogawki zszyła bardzo ładnie i to normalnym ściegiem, natomiast podwinięcie, mimo użycia ściegu elastycznego i wszystkich ustawień zgodnych z instrukcja nie udało się zrobić estetycznie. Ścieg jest poprzepuszczany, momentami drobiła w miejscu, musiałam pomagać w przesuwaniu materiału, co z kolei powodowało nadmierne naciąganie tkaniny. I nie wiem czy to kwestia złego doboru ściegu, czy nici, czy igły, czy może jeszcze jakiejś innej cholery. Będę jeszcze próbować, a nuż widelec da radę.

W skali ocen 1-6 daje jej 4.
Dobra maszyna do tzw. lekkiego szycia: bluzki, sukienki, spodnie (ale raczej nie z grubego dżinsu). Łatwa w obsłudze i konserwacji. Trochę uwagi wymaga rozkminienie tych ustawień ściegów, ale po pierwszym przeszyciu pamiętam już co i jak.

Wady:
- za wolna. Niby szyje ciut szybciej niż mój Łucznik, ale dla mnie to za mało. Inna sprawa, że ja już szyłam i na przemysłowych stebnówkach, więc żadna domowa maszyna mi nie da tego co przemysłówka. Ale szyłam także i na pożyczonej komputerowej Elnie i ona już miała lepszego speed'a
- trochę za mało roboczego miejsca pod obudową. Przy szyciu czegoś większego jest kłopot z upchaniem tam większej ilości materiału.
- no i mogliby lepiej opisać te ustawienia ściegów.

No to tyle co mogę wysmażyć na temat mojej Skwarki. Jest to maszyna na czas kryzysu, więc nie oczekuję, że będzie mi wiecznie służyła. ma wytrzymać jeszcze ze trzy lata i pewnie to zrobi. A jak się już dorobię fortuny, albo wygram w totka to walnę sobie taką maszynę, że wszystkim oko zbieleje :)))
Póki co "NIECH SZYJE SKWARKA"!