Przejdź do głównej zawartości

Ku chwale ojczyzny

Po ostatnim worku, który Wam zaprezentowałam, dziś coś bardziej dopasowanego, a nawet śmiem powiedzieć, że jak na moje standardy to wręcz obcisłego. No i ku chwale ojczyzny, bo dobór kolorów taki bardziej patriotyczny mi wyszedł. Do wojska to mnie już raczej nie wezmą, ale za markietankę mogę jeszcze robić  (choć podejrzewam, że pewnie żaden pułk wojska się na mnie nie skusi, bo za dużo by kosztowało moje ubezpieczenie zdrowotne).

 A kiecka oczywiście z ostatniego "Szycia krok po kroku" 2/2013 model 3E, no bo skoro mnie tam pokazali, to choćby i żaden model nie wpadłby mi w oko, to i tak coś bym z niego uszyła, tylko po to, żeby się chwalić prawie całą stroną o  mnie :) Na szczęście coś mi tam jednak wpadło w oko, a szczególną zasługę w tym "wpadnięciu" ma Liwias, u której zobaczyłam tą kieckę i zapałałam ogromną chęcią posiadania jej na własność. Pomijam już fakt, że równie mocno zapałałam zazdrością na temat figury rzeczonej Liwiaski, ale figury to sobie na Skwarce nie uszyję, a ciucha jak najbardziej. Dlatego też zdusiłam w zarodku mordercze zapędy oraz porzuciłam poszukiwania miejsca jej zamieszkania  i po raz kolejny przegrzebałam przepastne czeluście półki ze szmatkami, aby wymacać piękną i mięciutką dzianinę w kolorze, hmmm.... śmietanowym i równie sympatyczny ceglasty ściągacz w sam raz na boczki. A na marginesie, oprócz półki z materiałami, mam tez półkę ze słodyczami, na której cudownym sposobem pojawiają się co i raz przeróżne delicyje, niezbyt dobrze robiące moim obwodom, ale za to świetnie wpływające na moje samopoczucie. Na tę półkę ze słodkościami zajrzałam zaraz po wygrzebaniu materiałów, bo nic tak dobrze nie robi przy obmyślaniu nowych szat jak kawusia i jakieś czekoladowe ciasteczko.

Zatem przedstawiam Państwu mnie w wydaniu okolicznościowym (nawet się umalowałam), tj. tuż po powrocie z cmentarza (kto by pomyślał, że można z niego wrócić - a jednak!)














Liwias pisała o przeróbkach których dokonała, ale jej zdjęcia przesłoniły mi treść jej wypowiedzi, więc niewiele mi z tego w głowie zostało, a powinno. Bez przeróbek się nie dało. I nie mówię tu o moim widzimisię w postaci dekoltu w serek ze ściągaczową pliską (plus delikatne ściągacze przy rękawach), bo przy moich "walorach" okołopłucnych i wciąż powiększającym się nie wiadomo czemu drugim podbródku (czyżby w Łochowie silniej działała grawitacja)  korzystniej wyglądam w takim właśnie fasonie. Oprócz tego musiałam skrócić długość przodu do talii, to samo z długością tyłu, do tego zwęzić sporo biodra, bo daleko mi do ideału niemieckiej Helgi (a dokładniej mam o 12 cm mniej w tym miejscu niż się Burdzie wydaje ) i ciachnąć ją po długości w ogóle, bo dyndała mi wokół nóg w jakimś dziwnym miejscu, a konkretnie przez środek kolana, no ni przypiął ni przyłapał. Nogi to owszem mam długie, ale kadłubek to raczej taki szerszy niż dłuższy. Na szczęście tyle jest cięć w tej sukience, że można sobie z niej zrobić normalnie drugą skórę. Ja aż tak się nie wygłupiałam, bo swojej skóry mam aż nadto i nie chciałam robić za dzidzię- piernik w biało- czerwonym kondomiku.








A dla tych z Was, które jednak nie podzielają mojego entuzjazmu w sprawie rzeczonej sukienki dedykuje zdjęcie pt. "Wyglądam w niej jak zza krzaka"


Pierwszy raz zresztą szyłam dzianinę. Naczytałam się o ściegach elastycznych, wąziutkich zygzakach i innych czarodziejskich sposobach na szycie takiego czegoś, ale moja Skwarka powiedziała, żebym se dała spokój i szyła normalnym ściegiem, lekko naciągając tkaninę, bo ona się nie będzie nadwyrężać, dlatego że mi się tak chce i żadne próby przestawienia ściegu na jakiś bardziej czarodziejski niż normalna stebnówka nie doprowadziły do naszego porozumienia. Poddałam się zatem i szyłam "zwyczajnie", co o dziwo nie wzbudziło żadnych sprzeciwów ze strony Jej Wysokości Skwarki.

Sukienka się podoba wszem i wobec, czyli mam na myśli męża, mamusię męża i pewnego pana z galerii handlowej, który szedł wraz ze swoją panią u boku i tak się na mnie gapił, że kopnął się własną nogą w ławkę stojącą nie wiadomo czemu na środku. W co pani kopnęła pana po tym jak już ich minęłam - nie wiem, bo z litości dla tego pana już się na niego nie patrzyłam.



Komentarze

  1. Sukienka fajniusia :) dobrze ci w takich panelowych ciuszkach :) a obwodów się nie czepiaj - wyglądasz kwitnąco (ale bez mchu itd :P) i najwyraźniej chudniesz w oczach z ostatnich zdjęć wnioskując... nie znasz najnowszego hasła "prawdziwe kobiety mają krągłości"? pod tym hasłem niedługo otwieram działalność zarobkową więc zawczasu zapraszam ;) chociaż nie zaoferuję Ci nic czego dużo lepiej sama byś sobie nie uszyła ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki!
      Mchem rzeczywiście jeszcze nie porosłam, ale to nic straconego :)
      Ale co ja słyszę - będziesz szyła "dla ludzi" - gratuluję! Skrobnij na maila coś więcej, jeśli to nie tajemnica :)

      Usuń
    2. no widzisz, właśnie szyć nie będę - za chuda w uszach na to jestem, zdecydowanie. Zatem nawet nie próbuję ;) będę ściągać do Polski z innych części UE dobre rzeczy na wymiary rzadko spotykane w sieciówkach ;) a zarazem z typów co dobrze wizualnie na sylwetkę działają, naturalne materiały posiadają i można je w razie co modyfikować w ustaleniu z krawcową ;) liczę, że da radę... na razie owszem trzymaj kciuki, bo wkładam od pół roku w to całą swoją energię, czas i pieniądze :P wkrótce start ;)

      Usuń
    3. Trzymam kciuki bardzo mocno, bo pomysł wart zainteresowania. Daj znać kiedy wielkie otwarcie :)

      Usuń
  2. Widać można wrócić z cmentarz i to jak pięknie wyglądając! Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo ładna sukienka,świetnie dobrałaś kolory,podoba mi się.
    Ja dopiero wybieram się na cmentarz,lubię spacerować po cmentarz gdy jest półmrok.Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, dobór kolorów trochę z przypadku, bo takie dzianiny po prostu miałam, ale też jestem zdania, że dość szczęśliwie to wyszło :)

      Usuń
  4. Fantastyczna sukienka, bardzo podoba mi się odważne zestawienie kolorów.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Grzecznie dziękuję! NA początku też uważałam je za odważne, ale już sie przyzwyczaiłam :)

      Usuń
  5. Patriotko, na figurę nie narzekaj, bo postraszę moją.
    W tej sukience ośmielę się nieśmiało skrytykować dekolt. Czemu nie jest większy? Jakoś mam wrażenie zaburzonych proporcji. Chociaż może to kwestia zdjęcia albo mojego oka z guzika...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No już nie strasz, nie strasz:)))
      Dekolt powiadasz? W sumie czuję się w nim wygodnie, bo nic mi nie wyłazi i mogę się nachylić bez uszczerbku na dumie. Na żywo wygląda to trochę inaczej, bo zdjęcia spłaszczają i widać tylko mój parapet :)))

      Usuń
  6. bardzo podoba mi się dekolt w szpic no i kusi mnie ten wykrój i Liwias i Ty wyglądacie szałowo nie dziwię się facetowi w galerii :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szyj, szyj - ją się świetnie nosi a i w szyciu nie stwarza jakichś strasznych problemów )
      Co do pana to zapomniałam wspomnieć, iż był w wieku tuz przedemerytalnym, do którego mi brakuje jeszcze 27 lat, więc pozostaje mi żyć nadzieją, że może kiedyś i jakiś młodszy się obejrzy :))))

      Usuń
  7. Fantastycznie prezentujesz się w tej sukience.
    Sama też będę musiała w końcu spróbować oswoić moją Zosię z dzianinami, bo na razie jestem miłosierna i nie katuję jej i się niczym elastycznym (poprzestajemy na przyjaznych płócienkach). ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No właśnie w sprawie tych specjalnych ściegów to nie bardzo wiem, czy tylko ja mam coś nie tak z moja maszyną, czy to także problem innych modeli Husqvarny.

      Usuń
    2. Ja mam Łucznika, ale nawet się na elastycznie nie rzucam. Wypatrzyłam dziś w Empiku "Szycie krok po kroku" i sobie Ciebie obejrzałam - gratuluję publikacji. ;)

      Usuń
  8. Kobieto szyjaca umarlam ze smiechu czytajac Twoj opis. Nie wygladasz jak zza krzaka, kochana Patriotko. Sukienusia bardzo fajna. Oj kusicie razem z Liwias, kusicie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No i jestem winna śmierci niewinnej osoby! Bardzo przepraszam :)))))

      Usuń
    2. Jakos mnie odratowano ;) Ufff, bede mogla poczytac kolejne Twoje wpisy.

      Usuń
  9. "Wydanie okolicznościowe" trzeba przyznać bardzo efektowne. :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Pięknieś sobie wykoncypowała tę kieckę. Zestaw kolorów, długość, wykończenia bardzo mi się podobają. I świetnie podkreślają atuty Twojej sylwetki. Jesteś ewidentnie kobietą sukienkową, co też zapewne przyszło na myśl panu w centrum handlowym. Miał pewnie na Twój widok jakieś ogólnie pozytywne męskie spostrzeżenie i jak je sobie w myślach konkretyzował, to nie zauważył ławki i ta go zaatakowała... ;-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Kobieta sukienkowa" bardzo mi do gustu przypadła, bo do tej pory to słyszałam jedynie o kobiecie upadłej :))))
      I chyba wolę nie wiedzieć co pan sobie w myślach konkretyzował :)))

      Usuń
  11. Od razu spodobał mi się ten model, a mojej mamie jeszcze bardziej, więc z pewnością do niego wcześniej czy później przysiądę. Ty w swojej kiecce nawet zza krzaka wyglądasz jak w sukience, do tego w ładnej sukience:)) A teraz poproszę o instrukcję jak to prać bo mimo wszystko może są jakieś tajne sposoby?:P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Aaaa pranie!
      Nie mam zielonego pojęcia! Tzn. prałam obie tkaniny osobno przed szyciem, nie powichrowały się, nie pomechaciły, po dwudniowym noszeniu sukienki tez się nic nie stało, więc mam nadzieję, że co się miało zbiec lub rozciągnąć to się już zbiegło lub rozciągnęło w tym praniu wstępnym :)))

      Usuń
  12. Kyaaaa!!!!...... Strasznie, strasznie mi się Twoja wersja tej sukienki podoba, Ty japońska patriotko! *^o^*~~~ Układ kolorów jest świetny, i dekolt, i rękawy 3/4! Suuuuper!!!
    Widocznie trafiła Ci sie wiele wybaczająca dzianina, skoro tak się dała szyć normalnym ściegiem (albo masz super-maszynę! ^^)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki Asiu, tym bardziej, że to chyba raczej sukienka nie w Twoim stylu - mam na myśli, że za bardzo sportowa :), bo w/g mnie ten fason świetnie spisałby się i na Twojej figurze.
      A miłe szycie to chyba jednak zasługa dzianin, bo na innych kawałka juz się tak dobrze nie szyło :)

      Usuń
  13. Zrobiła Ci się talia osy, zdecydowanie lepiej w takim wydaniu, super wyglądasz...pozdrawiam...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O tak, talia w tej sukience wychodzi idealna :)
      DZiękuję :))

      Usuń
  14. bardzo korzystny wzor sukienki, kolorki tez super wybralas i trzeba sie bedzie tez skusic na ta sukiniche, podobasz mi sie w niej bardziej niz w tym worku poprzednim buziaczki :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ten fason rzeczywiście polecam, bo cudownie wyczarowuje talię :))
      Worków nie zamierzam juz szyć :)))

      Usuń
  15. Aleś mi zasłodziła kobieto! Aż musiałam twojego posta mężowi memu jedynemu przeczytać :)
    A co do słodyczy to w tej sukience możesz na tę półkę z nimi zaglądać do woli, bo ten krój zdecydowanie dobrze robi twoim obwodom. W ogóle zdecydowanie lepiej ci w sukienkach :)
    No i dekolt wykombinowałaś świetny. Kurczę, że ja na to nie wpadłam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hihi, mam nadzieję, że mąż jeszcze intensywniej niż ja wychwala Twoje kształty :))))
      Z dekoltem możesz zaszaleć przy następnej takiej sukience, bo ja to chyba jeszcze raz się na taką skuszę :)))

      Usuń
  16. No i super z takimi wcięciami i nic dziwnego że się ludziska gapią :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki, przez to gapienie to chlop mi się zazdrosny zrobił :))

      Usuń
  17. Sukienka ma fajne wstawki, kolory też na plus. Ja jednak najbardziej chyba zazdroszczę gęstych i pięknie układających się włosów.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Włosów mam dużo to fakt, a co do ładnego ich układania się to chyba kiedyś zamieszczę zdjęcie mojej czupryny przed i po spotkaniu z suszarko-lokówką. Zaręczam, że śmiechu będzie co niemiara, bo po myciu a przed ułożeniem mam na głowie coś w rodzaju puchatego mopa :))))

      Usuń
  18. Bardzo mi się podoba ta sukienka! Super modeluje figurę i widać, że jest bardzo precyzyjnie uszyta!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Rzeczywiście modeluje co trzeba :)))
      Dziękuję za komplement :)

      Usuń
  19. Bardzo mi się w niej podobasz
    Wydawało mi się że już pisałam komentarz, ale chyba w myślach :) :) :)

    OdpowiedzUsuń
  20. i Ojczyzna pochwalona a i Ty w tej kiecce nadajesz się do pochwał
    KU CHWALE KOBIETY SZYJĄCEJ

    OdpowiedzUsuń
  21. Sukienka jest cudna! Wydaje się dość trudna do uszycia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wbrew pozorom nie jest trudna, cięcia są proste a i dzięki dużej ich ilości łatwo ją dopasować do własnej figury :))

      Usuń
  22. Fajnie wyglądasz, ten model jest uroczy i sama się do niego przymierzam w kolorze fioletu i 'pudrowego fioletu'. Marzyłam o kupieniu sobie tkanin na nią właśnie podczas pobytu w Krakowie/w górach, ale nie załapałam się na otwarte sklepy. I oczywiście marzyłam po ujrzeniu jej u Liwias. Na jesiennym tle Twoje kolory świetnie się komponują i kolor włosów ładnie podkreślają, ale mnie osobiście te kolory by nie urządziły. I pewnie Mąż by mi nie pozwolił nosić na co dzień- to inna sprawa. Kiedyś uszyłam czapeczki patriotyczne i leżakują jako zbyt uroczyste:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hihihi, uszyłam patriotyczną sukienkę na uroczyste okazje i ostatnio zmywałam w niej garnki :))))
      A uszyć musisz ją koniecznie, bo jest baaardzo wygodna i przyjazna figurze :)))

      Usuń
  23. Śliczna sukienka, pięknie w niej wyglądasz ♥

    OdpowiedzUsuń
  24. Piękna jest ta sukienka i Tobie zdecydowanie do twarzy w niej :-) Fason świetny, bo podkreśla talię!!

    OdpowiedzUsuń
  25. świetna sukienka w patriotycznych barwach ;) bardzo dobrze na Tobie leży
    podobają mi się Twoje prace, będę tu zaglądać :)d

    OdpowiedzUsuń
  26. Cudna i wcale nie jest obcisła, tylko w sam raz:)
    Ja sobie (pierdoła jedna) tą sukienkę wykroiłam zaraz po tym jak dorwałam burdę... i leży... coś mi się odwidziało i jeszcze się nie zmusiłam, żeby ją uszyć ( ale moja będzie mało optymistyczna - granatowy z szarym)... straszysz mnie tymi poprawkami... ja w swojej tylko skróciłam długość... a ja też taka krótkobrzuszna... więc może być problem... przepraszam, że tak późno... mało ostatnio aktywna blogowo jestem....

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja skracałam sukienkę w miejscu wszycia karczków naramiennych. Zarówno karczki jak i środkową część przodu i tyłu skróciłam na szwach o pół cm, co spowodowało podniesienie sukienki do góry o cały cm. Przy takiej operacji trzeba też pamiętać o skróceniu główki rękawa. Nie wiem czy zrobiłam to poprawnie, ale skoro rękaw składa się z 3 części to po prostu zwęziłam środkową część po 1 cm na obu bocznych szwach i jest ok. Mimo wszystko dzianina pewnie więcej wybacza, bo zawsze coś można naciągnąć :)))))

      Usuń
    2. Ja zazwyczj muszę na ramionach dodawać bo 36 wrzyna mi sie pod pachami co ani przyjemne ani estetyczne nie jest... To może tym razem będzie dobrze... Póki co jestem na etapie przeprowadzki wiec raczej szybko do mojej UFO sukienki nie usiądę , pozdrawiam

      Usuń
  27. Wbrew pozorom dzianina w szyciu nie jest taka łatwa,ale tobie to szycie wyszło doskonale! Bardzo ładna sukienka :) I czy przed krzakiem,czy za krzakiem wyglądasz w niej kobieco.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki Aniu, komplement z Twoich profesjonalnych krawieckich wyżyn to powód do dumy :))))

      Usuń
  28. Ku chwale .. sukienka i Ty w niej super :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szablon bluzki podstawowej - część III

No i się doczekałyście części trzeciej i ostatniej w temacie tworzenia szablonu na bluzkę według własnych wymiarów. W części pierwszej i w części drugiej otrzymałyśmy taką postać naszego schematu.  Dzisiaj "wykończymy"  ją, zanim ona nas wykończy i otrzymamy takie cudo. Zatem linijki w dłoń! Aby dopasować bluzkę w talii musimy narysować zaszewki tyłu i przodu Zaczniemy od tyłu. Do tego potrzebny nam jest właściwy obwód talii wynikający z wyliczenia   [  (1/2 obwodu talii + 3 cm ) : 2 ] - 1 cm   (cyfra 3 nie bez przyczyny jest czerwona, a cyfra 1 niebieska  zaraz się to wyjaśni) Wiem, wiem - czarna magia, kupa nawiasów i cyferek. Już pomagam :)  Załóżmy, że obwód naszej talii wynosi 72 cm (boże, kiedy ja tyle miałam w pasie). Połowa to 36 jak w pysk strzelił. 36 cm + 3 cm = 39 cm 39 cm :2 = 19,5 cm 19,5 cm - 1 cm = 18,5 - właściwy obwód talii tyłu według wzoru Teraz mierzymy na naszym schemacie długość odcinka 2-44

Robimy schemat bluzki bazowej - część I

 Tak, tak, moje kochane. Dziś się "naumiemy" jak zrobić siatkę konstrukcyjną pod naszą wymarzoną bluzkę, która będzie na nas leżała idealnie. A ponieważ materiał jest dość obszerny i dużo  w nim cyferek   to podzieliłam go na kilka części, by Was nie zmęczyć wiedzą i nie zniechęcić na dzień dobry (poza tym chce się dłużej  upajać rolą belferki). Robota w zasadzie prosta, wymagająca jedynie odrobinę czasu i kilku przyrządów. Zaczynajmy więc. Aby cieszyć się jak głupi do sera z własnoręcznie wykonanej formy w/g własnych wymiarów należy te wymiary zdjąć. I tu nie ma przebacz. Nie oszukujemy, nie wciągamy brzucha do granic jego wytrzymałości, ani nie ściskamy bioder aż nam zaczną oczy wychodzić z orbit. Wszystko jak na świętej spowiedzi, bo inaczej kicha i w bluzkę na pewno się nie wciśniemy. Najlepiej do tej zabawy zaprosić niczego nie podejrzewającą osobę  w postaci siostry, mamy, męża, narzeczonego, kochanka (lub kochanki), jednym słowem kogo tam macie pod ręką.Przy zdej

Szablon bluzki podstawowej- część II

Dziś druga część zmagań z linijką i matematyką, jednym słowem kontynuujemy zabawę w tworzenie szablonu bluzki.  Na obrazku poniżej możecie zobaczyć co udało nam się stworzyć w części I . Jest to tzw. siatka konstrukcyjna, na którą zaczniemy dziś nanosić jeszcze ciekawsze rzeczy. Zatem do dzieła! Łączymy punkt 1 z punktem 13 tworząc podkrój szyi tyłu. Od punktu 16 odmierzyć 1,5 cm i zaznaczyć punkt 17. Punkt 13 łączymy z punktem 17 i przedłużamy o 2,5 cm - punkt 18. Z punktu 13 odmierzamy 5 cm i zaznaczamy punkt 19 (początek zaszewki na plecach). Odcinek 19-20 to głębokość zaszeki, którą wyliczamy następująco:      1/3 głębokości pachy (czyli długość odcinka 1-3) + 0.5 cm Z punktu 19 należy narysować linię prostopadłą do linii 3-6 i na niej zaznaczyć głębokość zaszewki - punkt 20. Z punktu 20 w linii równoległej odmierzyć 1 cm i zaznaczyć punkt 21 , połączyć z punktem 19. Z punktu 19 odmierzyć 2 cm (przeciętna szerokość zaszewki) i zaznacz