Przejdź do głównej zawartości

Miałam ci ja prostokąt

Od razu krzyczę, że przepraszam. I to z dwóch powodów. Po pierwsze dzisiaj machnęłam tyle zdjęć, że pewnie zamulę Wam wasze komputery, ale bez nich moja pisanina byłaby niczym przysłowiowy budulec na psia budę. A po drugie to przepraszam jakatyę - wierną fankę mojej pisaniny, która stwierdziła, że choćbym nawet pisała o zszywaniu prostokątów to ona i tak by to przeczytała -  że zszywania prostokątów dziś nie będzie, choć sam prostokąt wystąpi i to w roli głównej. A mianowicie przerobię dziś tę figurę geometryczną na podkładkę pod talerz (uszytą w tzw. kopertę) na którym to talerzu z reguły podaję strawę mojemu Szanownemu Małżonkowi (czasami to i on mi też coś na tym talerzu zapoda, żeby nie było). Podkładka rzecz przydatna, bo oszczędza nerwów przy ewentualnym zeskrobywaniu zaschniętego żarcia z dębowego stołu za grube setki PLN-ów, a przy niezbyt smacznym posiłku pozwala odwrócić uwagę od niestrawnej strawy jakimś ciekawym elementem wykończenia. I nawet jak nam jakiś domorosły krytyk kulinarny  zarzuci, że zupa za słona, to przynajmniej możemy się odszczeknąć, że za to podana na własnoręcznie uszytej podkładce (do lepienia talerzy jeszcze nie dojrzałam, dlatego na razie zostanę przy bieliźnie stołowej). Sposób "na kopertę" polecam także do wykorzystania przy szyciu obrusa na święta - nie jednej teściowej karpik w gardle stanie  Ale do rzeczy.

Na podkładkę nadaje się właściwie każdy materiał, który jest w miarę sztywny. Oczywiście wielbicielom ekologii polecam len lub jego mieszanki, ale nada się też i gruba bawełna, lub inne jakieś wynalazki, byle grubsze.
Rozmiar gotowego wymiaru uzależniamy od rozmiarów naszych talerzy  (głodomory z wielkimi saganami mają przechlapane) dlatego nie podaję tu zużycia szmatki, bo każda machnie sobie taką jak jej się podoba. Kwestią dość istotną jest szerokość zakładu "doopkoła" tego naszego dzieła. Ja lubię szeeeerokie, bo ładnie wyglądają i w ogóle:) i przy mojej podkładce zrobiłam podwójny zakład na cztery cm, co oznacza, że do szerokości i długości prostokąta dodałam po 16 cm do końcowych wymiarów . Tak łopatologicznie to wygląda tak: jeśli mamy ochotę uszyć coś o wymiarach 20/30 i z zakładem na 4cm to nie oszczędzamy na materii i tniemy prostokąt o wymiarach 20+16 na 30+16, to powoduje, że na każdym boku mamy dodane po 8 cm, które złożone na pół dadzą nam 4 cm zakład. Z matematyki nigdy nie byłam mocna, więc z góry uprasza się o wyrozumiałość, jeśli to dość mętnie wygląda.

W celu rozjaśnienia lukamy na zdjęcie poniżej gdzie widnieją równo zaprasowane -  na razie pojedynczo - 8 cm zakłady



 Jak już sobie je zaprasujemy, to je sobie rozkładamy z powrotem. Dla lepszego widzenia linię zagięcia pociągnęłam ołówkiem



No i teraz składamy te nasze farfloce jeszcze raz na pół i jeszcze raz na pół i ponownie brutalnie traktujemy żelazkiem i otrzymujemy takie "cuś" jak na drugim zdjęciu.





 Znowu rozkładamy (głównie dziś będziemy składać i rozkładać ten materiał niczym meble z Ikei). I znów dla jasności linie zagięć pociągnęła byłam przyrządem piszącym.








To co widziałyście to pikuś w porównaniu z tym co teraz się zacznie :) Otóż musimy złożyć rożek w taki sposób aby ten widoczny na prawej stronie kwadracik zaznaczony szpilkami (powstał on ci z powodu zaprasowania) spotkał się z tymi przerywanymi liniami na lewej stronie i to jota w jotę. Jak sobie zerknięcie na zdjęcie powyżej to widać tam ukośną linię biegnącą przez skrzyżowanie wewnętrznych zaprasowań i tworzącą właśnie ten trójkącik, który zaginamy.







Jak już jakimś cudem to zrobimy, to przypominamy sobie o zaprasowanych podwójnie zakładach i zaginamy je w/g linii załamań (na zdjęciu to te czarodziejskie kreseczki). Zaginamy więc raz - prasujemy


 ..i zaginamy drugi raz - także prasujemy. No i wszystko byłoby cacy, gdyby nie ten pierdutek wystający nam z wnętrzności.


Nie ma siły, trza to rozłożyć i obciąć po tej linii, com ją tak pięknie wyrysowała Oczywiście postępujemy tak z każdym rogiem i jak się już narozkładamy, natniemy i naprasujemy to nasza podkładka powinna prezentować się tak jak na czwartym zdjęciu.






I kolejny stopień wtajemniczenia, czyli zszycie tych rogów na linii, którą pokazuję mojemi palcyma.





W tym celu zaznaczyłam sobie interesujące mnie wierzchołki szpilkami


Zęby po rozłożeniu (a nie mówiłam, że jeszcze będziemy rozkładać) wyrysować sobie o taką fajną, czerwoną kreskę wyznaczającą mi drogę szycia. Strzałką zaznaczony jest nasz czubeczek, który ukaże nam się po zszyciu i wywróceniu na prawą stronę.


Składamy więc sobie ten róg prawą stroną do prawej i zszywamy. Dla pewności można go przeciągnąć fastrygą, tak aby nic nam się podczas szycia nie przesuwało, bo będziemy szyć  w miejscu gdzie materiał układa się skośnie i ma tendencje do wyciągania się


No i zszyte...


... i przekręcone oraz ponownie potraktowane żelazkiem.


A tak wyglądają bebechy rożka równiutko rozłożone


Dla pewności spinam sobie rogi, żeby mi się dziady przez przypadek nie rozlazły no i sru pod maszynę aby równiutko przestebnować.


I jeśli byłyście dokładne i pilnie to Waszym oczętom powinien ukazać się taki oto obrazek

..i taki


...i taki

A jeśli przydarzy się Wam jakieś przesolenie kotleta, lub przypalenie wody na herbatę to i tak każdy mąż, narzeczony, kochanek będzie zachwycony, bo nawet najgorszy kulinarny wyrób podany na takim arcydziele, będzie smakował jak nie przymierzając ambrozja. A zatem..

SMACZNEGO!!!


Komentarze

  1. Nawet o podkładkach potrafisz napisać tak, że się miło czyta:P Mi się te rogi zawsze bardzo podobały i zawsze sądziłam, że są bardziej skomplikowane do zrobienia niż to opisałaś. No i im szersze, tym oczywiście fajniejsze:))))) I teraz nie wiem czy zrobię takie podkładki, czy może od razu obrus, bo mam z czego. A moze i jedno i drugie:P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wszak świąteczne przygotowania czas zacząć!:P

      Usuń
    2. Pewnie, że wszystko na raz, będzie piękny zestaw na święta a gościom na pewno karpik stanie okoniem :)

      Usuń
    3. Zrobiłam!!! Wujek przyniósł mi kawał lnu do obrzucenia, żeby było co na stół położyć, a ja wspięłam się na wyżyny krawiectwa i zrobiłam mu tak pięknie jak to pokazałaś. Pękam z dumy :D

      Usuń
    4. No to ja też pozwolę sobie popękać razem z Tobą - mam tylko nadzieję, że wujka nie przytkało za bardzo )))

      Usuń
    5. Zadowolony jest :)) Dzięki za instrukcję i czekam niecierpliwie na nowego posta!

      Usuń
  2. Wow! Jestem pod wrażeniem jakie to jest proste i skomplikowane zarazem! ;D świetna prezentacja, super podkładka! :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Proste, proste a jakże efektowne. A jak się uszyje z materiału, który i lewą stronę ma w miarę ozdobną to nam wyjdzie dwustronna podkładka :)))

      Usuń
  3. a ja po prostu dziękuję za łopatologię.Wreszcie zrozumiałam i przetestuję na domownikach anóż uwierzą,że jedzą rarytasy?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zapewniam, że uwierzą w te rarytasy - wszak je się oczami :)

      Usuń
  4. No proszę, kto by pomyślał, że to takie proste. A ja durna kupuje gotowe podkładki...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie ma co nabijać kabzę okolicznym handlowcom, przecież z Twoimi zdolnościami uszyjesz sobie ładniejsze :))

      Usuń
  5. Aż kiedyś spróbuję, bo szkoda nie wykorzystać takiego tutorialu :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Stosujesz moją ulubioną metodę tłumaczenia, z obrazkami i podstawową geometrią :-) Właściwie nie wiem, dlaczego nie uszyłam jeszcze obrusa... Chyba dlatego, że nie wiedziałam, jakie to proste ;-) Dziękuję za ten zachęcający opis!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Geometria w moim wydaniu jest rzeczywiście podstawowa, bo to nigdy nie była moja ulubiona dziedzina, tym bardziej dziękuję za docenienie i zachęcam do szycia :)))

      Usuń
  7. Żeś się namęczyła ;) Instrukcja fajna, podkładki też, tylko co z tym przypalonym obiadem to już nie wiem.... ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chodzi o to, że nawet przypalone danie na takiej podkładce smakuje lepiej :)))

      Usuń
  8. ranysci tak lopata to jest latwe nawet...brawo bardzo przydatny tututek

    OdpowiedzUsuń
  9. To już wiem jak poratować mój ukochany obrus w bzy- jest obszyty nieładnie i zawsze muszę się namęczyć z prasowaniem, żeby to brzydkie pod spodem zostało.

    OdpowiedzUsuń
  10. Ha ha ha, lecę szyć, ostatnio herbatę mężu przesłodziłam nawet... Jakaś tragedia kuchenna!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj, to na tę przesłodzona herbate najlepszym lekarstwem będzie piękna podkładka :)))

      Usuń
  11. Dzięki wielkie za taką superową instrukcję. Muszę ale to muszę takie coś sobie zrobić teraz. Ta kopertka jest taka perfekcyjna że aż mi żal stronę zamykać!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Super, że tak trafiłam w Twój gust! Koniecznie uszyj sobie piękne podkładki do kompletu do Twojej firanki-wody :)))

      Usuń
  12. Jakie to mądre! Zapisuję sobie instrukcję dla pamięci. *^v^*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak sobie myślę, że i jakiś rozporek w spódnicy też można sobie tak ładnie odszyć :)

      Usuń
  13. Oj , Bardzo dziękuję za świetną instrukcję !

    OdpowiedzUsuń
  14. O tak, rogi będą hitem! Otaguj je obficiej, to rozreklamują Ci blog:) Zawsze mi się to podobało, nie powiem żebym myślała, że to trudniejsze, ale wyobrazić sobie za nic nie mogłam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mówisz, że hit? No to lecę otagować :)))
      A szycie nie trudne, choc troch pracowite, za to efekt murowany :))

      Usuń
  15. HAHAHA, nie dość, że się uśmiałam to jeszcze wkońcu nauczyłam się robić takie serwetki! Nie raz myślałam o uszyciu takiej sobie na stół ale jakoś brak wiedzy mnie zniechęcał a teraz już będę wiedziała co i jak, super, dzięki!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się, że oprócz poprawy humoru mogłam się przyczynić do poszerzenia Twojej krawieckiej wiedzy, choć przy Twoich umiejętnościach nie sądziłam, że jest to możliwe :)))

      Usuń
  16. Świetna instrukcja bardzo przejrzysta i zrozumiała na pewno skorzystam!!!!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Ci bardzo i oczywiście korzystaj do woli :))

      Usuń
  17. Tez tak robię ... Tylko ze prasowanie zazwyczaj odbywa sie paznokciem....

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oooo, to Ci nawet taniej wychodzi, w końcu i rachunki za prąd mniejsze :)))

      Usuń
    2. Zelazkiem tez traktuje, tylko z lenistwa na końcu ;)

      Usuń
  18. Turlam sie ze smiechu ;) jedyne czego mi zabraklo w opisie to dopisek, ze te "skomplikowane" ceregiele nalezy powtorzyc ×3 + 4 × ilosc kolejnych takich podkladek ;) a wtedy cala rodzina bedzie spiewac piesni pochwalne na nasza czesc i zadna brukselka nie bedzie przeszkadzac dzieciom na talerzach. Opis lopatologiczny, zrozumialy i tylko brac sie do szycia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hihihi, to ja w ramach kary za to niedopatrzenie idę zjeść trochę czekolady, a co niech mi cukier podskoczy :)))

      Usuń
  19. Ale fajny tutek! jak w końcu dojrzeję do uszycia takich podkładek to na pewno skorzystam :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Przypomniałaś mi czasy gdy uczyli nas tego na praktykach w szkole. Miło jest wrócic pamięcia do tamtych lat :) A podkładka w ślicznych kolorach i pięknie wykonana :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Pięknie opisujesz sposoby wykonania,dokładnie i zabawnie.Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  22. Podziwiam, podziwiam, jeszcze raz podziwiam. Instrukcja perfekcyjnie dokładna. Pozdrawiam serdecznie. Barbarossa.

    OdpowiedzUsuń
  23. A ja Ci powiem, że trzymam sobie otwarty od kilku dni ten Twój tutorial, obszyłam w ten sposób dwa obrusy, w tym jeden dla teściowej, licząc na to, że może w końcu nie będę już tą najgorszą synową na świecie ;) Tylko dodałabym jeszcze od siebie, że jak już mamy zszyty róg, to dobrze jest go obciąc tak na 0,5 cm wzdłuż linii szycia, wtedy ładnie i płasko się wszystko układa :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. na razie szyję obrus oczyma wyobraźni i rzeczywiście brakowało tego półcentymetrowego obcięcia zbytecznego materiału, czy tylko na linii zszycia, czy pociągnąc do końca :)

      Usuń
    2. Rzeczywiście można obciąć zapas szwu do samego końca, ja trochę z lenistwa tego nie robię, bo mi to nie przeszkadza :))

      Usuń
  24. Instrukcja rewelacyjna! Nawet ja zrozumiałam! Cieszę się że co jakiś czas spotykam takie blogi jak Twój i oprócz całej masy zachwytów, mogę się czegoś nauczyć!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo dziękuję za miłe słowa i zapraszam kiedy tylko będziesz miała ochotę :))

      Usuń
  25. Z ogromną radością 'odkrywam' ten blog, i zaraz po świętach zaczynam krawieckie zmagania (maszyna w naprawie, tak cięzko szło mi wykończenie obrusa, że padła biedulka). Żywię nadzieję, że znajdę podobne opisy łącznie z mereżką. Według mnie doczytałam wyżej bardzo cenną uwagę o ścięciu materiału po linii zszycia 0,5 cm )))
    Serdecznie pozdrawiam i Szefową, i krawieckie współuczestniczki
    - w podpisie Alutka (spróbuję niebawem się zalogowac) :) Zdrowych i pełnych nadziei Świąt Narodzenia Bożej Miłości

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo dziękuję za te pochwały, cieszę się, że znalazłaś coś dla siebie :))
      Tobie także życzę wszystkiego co najlepsze :)

      Usuń
  26. wow żesz ja dopiero teraz trafiłam na Twojego bloga! Jesteś wielka! Nie dość, że fajnie tłumaczysz to i z humorem :) I myślę, tak jak Iza, że taki ładny prostokąt, że aż szkoda zamykać stronę. Ale będę miała Twojego bloga na oku! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nigdy nie jest za późno, żeby się na dłużej zaprzyjaźnić :)))
      DZiekuję za miłe słowa i postaram się nie zaniżać poziomu w kolejnych poradnikach, bo na pewno będą kolejne :))

      Usuń
    2. nastał ten dzień, patrz po jakim czasie znów do Ciebie trafiłam :D
      dziś będę kombinować moje pierwsze podkładki, ale wiedz, że od razu wiedziałam, że muszę najpierw jeszcze raz przeczytać Twojego posta :) może zdążę je uszyć przed porodem :)
      pozdrawiam! :)

      Usuń
  27. Wciągnęła babę robota a mnie Twój post :D Zostaję tu u Ciebie na stałe :D

    P.S. ja też zrobiłam taki kurs w grudniu i jakiś ... cieńszy i po łebkach się wydaje że jest ;)

    OdpowiedzUsuń
  28. No to skoro zostajesz to idę Ci pościelić w gościnnym :)))

    OdpowiedzUsuń
  29. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  30. Fajny tutorial:) tylko uszyc 12 takich... To jest wyzwanie.No i u mnie wchodzi w grę tylko materiał plamoodporny:)

    OdpowiedzUsuń
  31. Kobieto jesteś genialna! Trafiłam przypadkiem na ten wpis, bo zaczynam przygodę z moją maszyną do szycia, włóczkami i innym ciulstwem. Zaczynam czytać ten wpis i jestem oczarowana jak łatwo to do mnie trafia to co napisałaś. Zostaję na dłużej :3

    OdpowiedzUsuń
  32. Super, już drugi obrus szyję :) Dziękuję <3

    OdpowiedzUsuń
  33. Hej trafiłam przez przypadek na Twój wspaniały opis. Wykorzystałam go przy szyci obruusu i muszę Ci podziękować bo pierwszy raz jestem zadowolona z efektu końcowego. Opisałam tona moim blogu. Piszę go dość krótko i może niewiele osób tam zagląda, ale pozwoliłam sobie wstawić link do Twojego genialnego opisu. Może komuś się przyda. Mam nadzieję że nie masz nic przeciwko temu. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szablon bluzki podstawowej - część III

No i się doczekałyście części trzeciej i ostatniej w temacie tworzenia szablonu na bluzkę według własnych wymiarów. W części pierwszej i w części drugiej otrzymałyśmy taką postać naszego schematu.  Dzisiaj "wykończymy"  ją, zanim ona nas wykończy i otrzymamy takie cudo. Zatem linijki w dłoń! Aby dopasować bluzkę w talii musimy narysować zaszewki tyłu i przodu Zaczniemy od tyłu. Do tego potrzebny nam jest właściwy obwód talii wynikający z wyliczenia   [  (1/2 obwodu talii + 3 cm ) : 2 ] - 1 cm   (cyfra 3 nie bez przyczyny jest czerwona, a cyfra 1 niebieska  zaraz się to wyjaśni) Wiem, wiem - czarna magia, kupa nawiasów i cyferek. Już pomagam :)  Załóżmy, że obwód naszej talii wynosi 72 cm (boże, kiedy ja tyle miałam w pasie). Połowa to 36 jak w pysk strzelił. 36 cm + 3 cm = 39 cm 39 cm :2 = 19,5 cm 19,5 cm - 1 cm = 18,5 - właściwy obwód talii tyłu według wzoru Teraz mierzymy na naszym schemacie długość odcinka 2-44

Robimy schemat bluzki bazowej - część I

 Tak, tak, moje kochane. Dziś się "naumiemy" jak zrobić siatkę konstrukcyjną pod naszą wymarzoną bluzkę, która będzie na nas leżała idealnie. A ponieważ materiał jest dość obszerny i dużo  w nim cyferek   to podzieliłam go na kilka części, by Was nie zmęczyć wiedzą i nie zniechęcić na dzień dobry (poza tym chce się dłużej  upajać rolą belferki). Robota w zasadzie prosta, wymagająca jedynie odrobinę czasu i kilku przyrządów. Zaczynajmy więc. Aby cieszyć się jak głupi do sera z własnoręcznie wykonanej formy w/g własnych wymiarów należy te wymiary zdjąć. I tu nie ma przebacz. Nie oszukujemy, nie wciągamy brzucha do granic jego wytrzymałości, ani nie ściskamy bioder aż nam zaczną oczy wychodzić z orbit. Wszystko jak na świętej spowiedzi, bo inaczej kicha i w bluzkę na pewno się nie wciśniemy. Najlepiej do tej zabawy zaprosić niczego nie podejrzewającą osobę  w postaci siostry, mamy, męża, narzeczonego, kochanka (lub kochanki), jednym słowem kogo tam macie pod ręką.Przy zdej

Szablon bluzki podstawowej- część II

Dziś druga część zmagań z linijką i matematyką, jednym słowem kontynuujemy zabawę w tworzenie szablonu bluzki.  Na obrazku poniżej możecie zobaczyć co udało nam się stworzyć w części I . Jest to tzw. siatka konstrukcyjna, na którą zaczniemy dziś nanosić jeszcze ciekawsze rzeczy. Zatem do dzieła! Łączymy punkt 1 z punktem 13 tworząc podkrój szyi tyłu. Od punktu 16 odmierzyć 1,5 cm i zaznaczyć punkt 17. Punkt 13 łączymy z punktem 17 i przedłużamy o 2,5 cm - punkt 18. Z punktu 13 odmierzamy 5 cm i zaznaczamy punkt 19 (początek zaszewki na plecach). Odcinek 19-20 to głębokość zaszeki, którą wyliczamy następująco:      1/3 głębokości pachy (czyli długość odcinka 1-3) + 0.5 cm Z punktu 19 należy narysować linię prostopadłą do linii 3-6 i na niej zaznaczyć głębokość zaszewki - punkt 20. Z punktu 20 w linii równoległej odmierzyć 1 cm i zaznaczyć punkt 21 , połączyć z punktem 19. Z punktu 19 odmierzyć 2 cm (przeciętna szerokość zaszewki) i zaznacz