Przejdź do głównej zawartości

I've Gatta dress!

Dzisiaj o sukience w groszki, która powstawała "we wielkich bólach" i o prezencie od Gatty, który to sobie wygrałam kilka dni przed świętami i który, według mnie oprócz funkcji opisanych przez producenta posiada także magiczne zdolności, które odkryłam siedząc przy suto zastawionym stole. Ale o tym później.

Wróćmy do sukienki.
Zaczęło się oczywiście od szmateksu, bo przecież tydzień bez odwiedzin tego diabelskiego miejsca to tydzień stracony. Tak więc, mniej więcej 3 tygodnie temu, wygrzebałam z niezbyt fajnie pachnącego kosza (wszystkie znają ten niezapomniany aromat lumpeksu) dwie niezbyt długie zasłonki, piękne, granatowe w delikatne białe groszki. No cudo po prostu. Cena powalająca - 22 zł za obie sztuki (materiału było gdzieś tak ze 2,5 metra szerokości 1,3 m). Jak było nie kupić? Po zaspokojeniu szmacianego głodu wróciłam do domciu i dawaj wymyślać co by to z tego uszyć. No i trochę byłam rozczarowana, bo pomysł przyszedł szybko (bo ja to tak lubię ze trzy dni pomyśleć, pooglądać, pomacać, porozkładać - no tak żeby się ponapawać tym procesem twórczym - a tu szast-prast i pomysł jest) - szyję kieckę na święta. Ale żeby nie było tak łatwo, to do realizacji zeszło mi się ruski rok - bo jak wspominałam w poprzednim poście, zaczęła się depresja zimowa pod tytułem "jestem gruba, brzydka  i stara i nikt mnie nie lubi", co niezbyt sprzyjało radosnej twórczości. Chwała Bogu są na tym świecie inni ludzie, co to potrafią walnąć wirtualną łapą w mój jak najbardziej realny łeb (specjalne podziękowania dla Izy z blogu IzabellartEwy, która ma swoje potyczki z maszyną, i Agnieszki bardzo Intensywnie Kreatywnej :) i naprostować życiorys. Depresja się przestraszyła zmasowanego ataku, a ja ruszyłam do krojenia.
Żeby sobie zaoszczędzić stresów, tym razem zrezygnowałam z Burdy (bo dopasować ich wykrój do własnej sylwetki to zadanie dla osób o wyższym wykształceniu, którego nie posiadam) i wzięłam na warsztat wykrój z Papavero, które to zawsze chwaliłam za wręcz minimalne poprawki, które musiałam wprowadzać. Grzecznie i wnikliwie przeczytałam opis  ingrediencji potrzebnych do stworzenia świątecznej kreacji, pomierzyłam się wzdłuż i wrzesz (trochę z cichym jęknięciem), wydrukowałam odpowiedni rozmiar, skroiłam, zszyłam, przymierzyłam i......No i mnie pokarało na całej linii! Za wąskoooooo! Wszędzieeeee! A najbardziej na płucaaaaach! Ani oddychać, ani się zgiąć a o siadaniu to mogę sobie ewentualnie poczytać.
Takich jobów to jeszcze nikt nie słyszał (ja pójdę do piekła za te wszystkie bluzgi). Dawaj czytać jeszcze raz te wszystkie "instrukcyje". No, ani słowa, że trzeba szyć z elastycznych materiałów. Szkoda mi było tej mojej roboty, a i terminy goniły, bo do świąt tylko 2 dni zostały. Niby wykorzystałam jedną zasłonę, ale drugą bardzo wspaniałomyślnie obiecałam siostrze, oczywiście w formie gotowej już sukienki. Popuściłam wszystkie szwy na maksa. W talii zrobiło się okay, ale gruczoły mleczne nadal wołały o większą przestrzeń życiową. Obejrzałam przód sukienki i stwierdziłam, że muszę wykroić ponownie boczki, ale z dużo większym wycięciem na cycki i nowe rękawy, bo w tych nie mogłam się nawet podrapać po głowie, kiedy się zastanawiałam co robić. Drugą zasłonkę musiałam nadgryźć (sorry Aniu,  Twoja będzie bez rękawów, wersja Wiosna-Lato 2013). No i ją skończyłam.







Efekt jest taki, że uszyłam sukienkę wybitnie na czerwony dywan, czyli - zero siedzenia, schylania, podnoszenia rąk do góry (mogę sobie ewentualnie pomachać od niechcenia moim fanom zgromadzonym przy tym czerwonym dywanie), a do drapania po głowie potrzebna jest osobista asystentka. I pewnie bym nie założyła tej kiecki gdyby nie pewien konkursik, co to go wygrzebałam, przy okazji zwiedzania zasobów internetowych.
Trafiłam na stronę Gatty (babie się nudziło) a tam pisze jak wół: Opisz nam jak pozbędziesz się cellulitu a my nagrodzimy najciekawsze wypowiedzi takimi oto zestawami:



A mi w to graj. Szyć nie trzeba (bo pomysłu to już by mi nie starczyło), wystarczy coś napisać (a jak widać na załączonym obrazku, to ja taka bardziej niespełniona pisarka niż krawcowa). Wysmażyłam zatem taki oto "dialożek"

Jak pożegnam swój cellulit? Myślę, że zanim się coś zrobi trzeba najpierw
porozmawiać. Może tak?

Ja:Cellulicie musimy się rozstać!

Cellulit: Jak to rozstać, po tylu latach wspólnego życia, po tylu
kilogramach wspólnie noszonych i tych hektolitrach wody magazynowanych w
każdej mojej najmniejszej komórce?

Ja: No właśnie, prawie całe życie jesteśmy razem. Ja czuję, że chcę
spróbować czegoś nowego, czego jeszcze do tej pory nie robiłam, ze względu na
Ciebie. Poświęciłam Ci najlepsze lata mojego życia, chce cofnąć ten czas.
Być znowu sobą!

Cellulit: Przecież pozwalałem Ci na wszystko: i na słodycze i okazjonalne
drinki i nie goniłem na siłownię. Miałaś to co chciałaś!

Ja: Tak, ale w zamian zabrałeś moją talię, gładkie uda, sprężyste ramiona i
wszystkie moje mini. Mam dość. Chcę to wszystko z powrotem!

Cellulit
: Przecież nie mogę Ci tego dać! Zabijasz mnie! Nie zostawiaj mnie!

Ja: Nie rycz, bądź mężczyzną. Odchodzę. To postanowione.  A Tobie radzę, jak
staremu przyjacielowi - weź się za siebie. Idź pobiegać, jedz zdrowiej, pij
więcej wody. Żadna Cię nie zechce jak będziesz dalej tkwił w tym marazmie.
Przemyśl to!
A tymczasem -żegnaj. Idę odzyskać siebie




No i się spodobało. Jako jedna z pięciu zostałam obdarowana. Paczka przyszłą w sobotę a w niej: pas gorsetowy, body wyszczuplające, dwie pary rajstop (podobno o działaniu antycellulitowym - kto wie?) i  para legginsów (też podobno odchudzają:). A to wszystko wyglądało tak:




Oczywiście od razu przywdziałam gorset i wciągnęłam na siebie dopiero co uszytą sukienkę no i mnie zamurowało(dzisiejsze zdjęcia oczywiście w gorsecie). Nie dość, że weszła bez oporu, to mogłam się zginać, siadać, drapać po głowie i co tam mi jeszcze natura  dała do robienia. Nie mówiąc już o tym , że spokojnie mogłabym ją jeszcze ze dwa centymetry zwęzić, ale darowałam sobie ten eksperyment, bo zima dopiero się zaczęła i jeszcze nie dobiłam do swojej corocznej zimowej wagi. Zresztą na święta 2 cm luzu przydadzą się jak nic.
Gorset sprawdziłam na Wigilii u teściowej. Obciskał me kształty gdzieś tak z osiem godzin i było mi w nim, o dziwo, wygodnie. Żadna fałdka się nie przecisnęła na zewnątrz i chyba, po raz pierwszy od 10 lat, odkryłam ,że jednak mam talię. Body wyszczuplające wbiłam na świąteczne śniadanie u rodziców i znów miłe zaskoczenie, bo nic się nie zsuwało, nie piło, nie podjeżdżało no i oczywiście była talia, która robiła wrażenie na bliższej i dalszej rodzinie (nie ma jak zazdrość - co?). I tak jak pisałam na wstępie, oprócz tych wszystkich działalności wyszczuplająco-korygujących, mają te "cusie" jeszcze dwa powody, dla których tak mi się dobrze w nich chodziło. Po pierwsze: prostują sylwetkę. No nie ma siły - musisz się prosto trzymać, kiedy coś Cię tak ściska (za stołem to chyba wyglądałam jak XIX-wieczna dama) i po drugie i chyba dla mnie na święta najważniejsze - jesz POŁOWĘ tego co normalnie - bo przecież Cię ściska, więc masz wrażenie, że jesteś najedzona. Rewelacja! Ale żeby nie było, że tylko słodzę to muszę niestety powiedzieć, że z gorsetu wydostała się na zewnątrz jedna fiszbina. Da się to oczywiście naprawić, ale taki delikatny niesmak pozostaję. Szkoda, że jakość wykonania nie idzie w parze z jakością noszenia :(
I teraz chciałabym przeprosić wszystkie sufrażystki, feministki i inne kobiece stowarzyszenia walczące o wolność osobistą i cielesną kobiet na całym świecie, bo JA CHCĘ GORSET. Niech mnie ściśnie, wciśnie, wyciśnie, byleby dał talię i wygląd klepsydry.

Oj dałam Wam dzisiaj do pieca, ale mam wrażenie, że od ostatniego postu minęły wieki, i moja grafomania domagała się uzewnętrznienia. Dlatego co złego to sąsiad, i do następnego razu.
Buziaki!

Komentarze

  1. Sukienka śliczna a gorset muszę wypróbować (nawet nie wiedziałam, że coś takiego produkują).

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ten pas gorsetowy to chyba nawet lepszy niż to bikini, bo ściska lepiej i ma trzystopniową regulację. Polecam szczególnie na wystający brzuszek :)

      Usuń
  2. Sukienka bomba! Strasznie mi się podoba, sam materiał taki lata 60te, że od razu widzisz spódnicę z koła lub chociaż 3/4, a proszę: jakie cudo można zmajstrować w sam raz na obiady rodzinne. I śmiem powiedzieć, że lepiej Ci chyba w niej niż jakbyś jednak drugą zasłonkę zachachmęciła i dół zrobiła z koła ;) acz zachęcam Cię do takiej próby - robi cuda dla sylwetki, sama mam wcięcie w talii jeno w domyśle, gorset również posiadam i wygląda to razem że "o fiu fiu" :)
    Dialog z cellulitem - boski, sama ze swoim pogadam chyba poważnie ;)

    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Te kropeczki tez mnie zaczarowały dlatego tak dzielnie walczyłam z innymi babskami, żeby mi która go nie zabrała :)
      Marzy mi sie taka kiecka a la lata 50-te, ale boję sie, że będę wyglądać jak ta wielokrotnie przeze mnie przyzywana kopka siana. Choć teraz, gdy mam te wszystkie obciskacze, kto wie....:)
      A z cellulitem to nie ma co gadać, przynajmniej mój ma gdzieś te moje wywody :)))

      Usuń
    2. a to ja Ci pokażę coś, co straszliwie chciałabym w wykonaniu polskiej rękodzielniczki zobaczyć: http://www.sewinginnomansland.com/2010/11/20/sewing-the-merry-and-bright-dress-and-holly-jolly-belt-preview/ ślinię się do tej sukienki od dłuższego czasu i liczę, że moje umiejętności kiedyś do niej dorosną :) nie są to wprawdzie strickte lata 50-60 ale całość daje takie wrażenie :) a tutorial i wykroje są :)
      Wierz mi lub nie - obciskacze dają duuużo. Mam jedne takie co to obciskają od połowy uda aż pod stanik. Wyjątkowo niewygodne, ale wygląda się z nimi we wszystkim świetnie...

      Usuń
    3. No powiem Ci, że mnie zaintrygowałaś :) Bardzo to fajne i jakbym tak chwile pomyślała to może nawet dałoby radę przeszczepić to na polski grunt. Tym bardziej, że szablon na szmizjerkę posiadam i niewiele trzeba by było zmieniać. Hmmm......

      Usuń
  3. Twój post bardzo mi się spodobał:} Pięknie potrafisz ubrać to wszystko w słowa:) Przyjemność jak się czyta. Sukienka piękna, historia z cellulitem nieziemsko mnie rozbawiła, też bym dała Ci nagrodę. Chcę jednak podkreślić ,że oglądając Twoje zdjęcie w tej nowej sukieneczce bardzo wpada w oko to ,że przede wszystkim to ty masz niesamowicie zgrabne nogi, oj można Ci pozazdrościć, więc jak w przyszłym roku dopadnie Cię ta depresja to skup się tylko na nogach i przypomnij sobie moje słowa:)))) pozdrawiam serdecznie:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No właśnie, przy życiu to trzymają mnie w sumie nogi. Jakbym mogła to nosiłabym je na rękach, żeby wszyscy widzieli :)))
      Mój cellulit nie docenił niestety moich literackich zdolności i nadal panoszy się w paru miejscach :)))
      Cieszę się, że poprawiłam Ci humor :)))

      Usuń
    2. No wiesz ja mam te same problemy a powiedziałabym ,że nawet gorsze. I na pewno moich nóg na rękach bym nie nosiła:)))))

      Usuń
    3. Łoj tam, łoj tam. Jak to mówią "nie to co ładne, tylko to co się komu podoba" :))))
      (Chociaż mam wrażenie, że coś nie na temat napisałam :))))

      Usuń
  4. Sufrażystki i feministki to te baby w sukienkach niczym worki na kartofle? *^o^*~~~ To ja też wybieram gorsety, tym bardziej, że je już noszę od lat, pod spodem i na zewnątrz, jak również porządne retro pasy do pończoch, które nie dość, że obciskają nadmiary tu i tam, to jeszcze porządnie trzymają pończochy, żeby szew nie latał wokół nogi! *^v^*
    Sukienka wyszła Ci piękna! Bardzo mi się podoba dekoracja z koronki na gorsie. Wyglądasz w niej niczym podfruwajka! *^-^*~~~~
    I co, cellulit ugiął się pod presją argumentów? Jestem bardzo ciekawa, bo jakby co, to też powiem mojemu parę słów do słuchu!
    I chciałabym jeszcze zapytać, skąd się bierze taką samopomoc chłopską, o pardon, babską, a propos tej depresji...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No, to jedno ustaliłyśmy: garderoba feministek zupełnie nam nie odpowiada :)))
      Rzeczywiście darzę ten mój nowy nabytek wręcz fanatyczną miłością, tak mi dobrze zrobił :)) A pas do pończoch też gdzieś posiadam , ale jakoś zimą nie lubię przeciągów i zostaję jednak przy rajstopach :))
      Sukienusia jest taka jak sobie wymarzyłam, choć żabocik dorobiłam po świętach, czego bardzo żałuję, bo bez niego traci cały urok.
      Do cellulitu to ja mogę gadać godzinami a on i tak swoje wie :)))
      A samopomoc babska znalazła się na moim blogu w postaci moich wiernych komenatorek, które mnie tak skutecznie opieprzyły, że od razu odechciało mi się depresji i innych tym podobnych fanaberii :))))

      Usuń
  5. Sukienka piękna słodkie groszki, ja teraz się zmagam z szyciem i cierpię bo za małą bluzkę wycięłam:( Zazdroszczę Ci daru pisarskiego ale cóż każdego z nas Bozia obdarzyła innymi darami:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bólu nie zazdroszczę, bo sama pamiętam jak mnie jeszcze niedawno bolało :((( A talent literacki zamieniłabym z chęcią na Twoją figurę :))))

      Usuń
  6. Piękna sukienka i nieważne, że trochę nie wyszła na początku. Efekt końcowy jest super!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki,a rozterki tworzenia poszły już w niepamięć :)

      Usuń
  7. Od kilku dni cierpię na po-świąteczną i po-polską depresyję. Twój post wstrząsnął mną (ale nie zamieszał) nieco przywołując do pionu i poprawiając humor.
    Sukienka świetna (z uwagi na średni nastrój i brak weny przepraszam za brak porównań motoryzacyjnych tym razem).
    Gorsetom mówimy zdecydowane tak! Feministkom - na pohybel!
    Dialog z celulitem pozwolę sobie zapisać i będę go przedstawiać w formie pisemnej każdemu następnemu narzeczonemu kiedy wybije jego godzina ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Depresji po-świątecznej mówimy zdecydowane NIE! (choć trochę przeraża mnie fakt, że po wizycie w kraju naszym, różnie kochanym, doświadczyłaś takiego stanu emocjonalnego :( )
      Gorsetom mówimy zdecydowane TAK! (bo jak nikt wyczarowują talię w miejscach, o których nikt przy zdrowych zmysłach by nie pomyślał).
      A w sprawie dialogu z cellulitem, to tak sobie myślę, że on tak strasznie trąca brazylijskimi tele-nowelami, a ja tylko oglądałam Izaurę jak miałam z 10 lat, a potem moja miłość do soap-opery wygasła równie gwałtownie jak się pojawiła i nie mam zielonego pojęcia skąd mi się ta retoryka wzięła (swoją drogą życzę narzeczonego, który cellulitu nawet nie zauważy, bo będzie tak zauroczony całą Tobą, że takie szczegóły umkną jego uwadze :))

      Usuń
    2. A, tak w ogóle to należałoby coś uszyć i zmienić dekorację na manekinie w salonie droga Mag-ik :)))

      Usuń
    3. Dialog a i owszem trąca z lekka dramatyzmem rodem z tele-nowel względnie harleqina i właśnie dlatego na rozstania jak znalazł :)
      Z patosem, humorem i przymróżeniem oka. I właśnie ta forma jest dla "narzeczonych" a nie treść. Chyba nie mam cellulitu, ale może powinnam o tym z moim ciałem porozmawiać ;)

      Usuń
    4. A no wypadałoby, ale depresyjny wyjazd do Polandii wstrzymał moje zmagania z maszyną. Obiecuję poprawę. Jutro siadam do maszyny :)

      Usuń
    5. No właśnie! Nożyczki w garść i męczyć tą maszynę!
      A w sprawach sercowych więcej umiaru i zdrowego rozsądku (choć serce i te rzeczy wykluczają się na całej linii :)))

      Usuń
    6. Spoko... do facetów należy mieć podejście czysto utylitarne :D
      powiedz mi do czego możesz mi się przydać, a powiem ci czym dla mnie jesteś ;)

      Usuń
  8. Sukienka cudna,a Ty w niej wygladasz swietnie (ja by najmniej zadnego nadmiaru kilogramow nie widze). :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo dziękuję za miłe słowa :)
      Zadanie gorsetu i sukienki spełnione - nikt nie widzi oponki wokół brzuszka. Huraaaaa!

      Usuń
  9. Bardzo dobrze wyglądasz w tej sukience. NA zdjęciach masz na sobie te wyszczuplające cuda? Jeśli tak, to myślę, że r bardzo wiele dały, wyglądasz świetnie, zupełnie jakbyś schudła dobrych parę kilo:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dlatego takie peany na ich cześć tu wyśpiewywałam, bo nie trzeba było chodzić na siłownie i się dietować, a w pasie ubyło tak ze cztery centymetry - miodzio!

      Usuń
  10. haha no to się uśmiałam:D ten gorset to im odeślij żeby ci wymienili, powinni to zrobić bez problemu:)) sukienkę z zasłonek uszyłaś super, chociaż na pierwszej fotce konkurencję sukience robią twoje nogi!:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pas już naprawiłam, bo ja z tych "zrób to sama" i nie mogłam patrzeć jak tak leży a ja go nie mogę założyć :)))
      A następne zdjęcia będą samych nóg :))))

      Usuń
  11. Wcale się nie dziwię, że dialog się spodobał, a mi do tego jeszcze bardziej spodobała się sukienka, rewelacja. I ten "żabocik" robi fajny efekt. Ładnie Ci w tym :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak "żabocik" jest całą ozdobą, bez niego to po prostu zwyczajna sukienka :)) Żałuję, że na święta z nim nie zdążyłam :(

      Usuń
  12. Powiem tak,, zamurowało mnie,, świetnie wyglądasz , a sukienka stworzona dla Ciebie, a co tam jeszcze zerknę na fotki i pozachwycam się ...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja jej nawet jeszcze nie schowałam do szafy. Wisi sobie na wieszaczku a ja się napawam....:)))

      Usuń
  13. Sukienka boska! Ty w niej też!!! Co do strojów, to ja się zapisuję do grupy tych, co to gorset po cichu chcą, ale jeszcze go nie nabyły. Tylko ja ten gorset to chcę taki... no wiesz, tu wstążeczki, tu koronka, tu skóra (może być biała :)))) i oczywiście ma ściskać, modelować i inne takie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oooo, to ja mam pomysł na razem-szycie!
      Gorsecik z fiszbinami, na wierzch koronka własnoręcznie wydziergana i do tego piękne atłasowe wiązania. Co Ty na to? :)))))

      Usuń
    2. To ja się dopisuję!A kto organizuje zbiorowe szycie? proszę dać znać jak się coś wyklaruje ;-) Marzę o gorsecie! Może być z ręcznymi koronkami, nie ma problemu ;-)
      Sukienka piękna, super leży, super w niej wyglądasz, no i te nooogi! ;-)
      Dzięki za ten wpis, cudownie wiedzieć, że nie tylko ja jedna marzę o gorsecie!

      Usuń
    3. O, a jak to rzuciłam tak w stronę Intensywnej w nawiązaniu do tego co ona pokazuje u siebie (bo co i raz robi świetne tutki szyciowe i drutowe), ale w takim razie pomysle o tym poważnie, bo przecież to nie może być aż tak trudne :))
      Biegnę zatem rozejrzeć się po internecie w poszukiwaniu podpowiedzi :)))) DAm znać co z tego wyniknie :)
      A, i nogi bardzo dziękuja za komplementy

      Usuń
    4. A ja akurat nie myślałam o gotowym tutku, czy coś, bo przecież formy i tak będę sobie musiała sama na miarę robić ;-/ -tylko o akcji-motywacji ;-) Że niby ogłaszamy,że szyjemy sobie gorset i kto chce dołączyć... Zresztą póki co aparat odmówił współpracy, więc to musi poczekać :-(
      A zresztą, przyjdzie czas, może sama taką akcję ogłoszę? O ile Ci pomysłu nie podkupuję..?

      Usuń
    5. No ja też myślałam o takim raczej szyciu na temat. Trochę mi się zeszło z ogłoszeniem tego, bo mnie tak to allegro pochłonęło, że o Jezu:))
      Jeśli wytrwasz jeszcze ze dwa dni to Twoim oczom ukaże się post ogłaszający akcję gorsetową (najpierw i tak musiałam się rozejrzeć po necie, żeby wiedzieć coś na ich temat) i "regulamin akcji" :))))
      Mam nadzieję, że trochę chętnych będzię :))

      Usuń
  14. Gdybym wiedziała, że wystarczy krzyknąć trochę głośniej na Ciebie i powstanie takie cudeńko to już wcześniej bym huknęła :)) Uwielbiam wszelkie kropeczki, kropy i grochy!
    Co do prezentu z Gatty to zazdroszczę okrutnie bo sama kiedyś kupiłam podobne body (nie z tej firmy) i niestety szału nie było.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Myślę,że jeszcze nieraz będziesz mogła na mnie huknąć, bo pewnie humorki będą mnie czasami nawiedzać :))) Dlatego polecam się szanownej pamięci:)))))
      Ja też kiedyś zgrzeszyłam z takimi wyższymi gaciami wyszczuplającymi, ale były okropne. Wszystko się wpijało, zsuwało, nie mozna tego było załozyć pod coś cieńszego, bo wszystko się odznaczało. Z tych jestem naprawdę zadowolona i mam nadzieję, że nie zmienię zdania po dłuższym używaniu.

      Usuń
  15. Uwielbiam Twoje posty. Stop. Sukienka śliczna. Stop. Też chcę taki gorset.

    :-))))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję.Stop. Sukienka pęka z dumy.Stop. Zakładamy Klub "Gorseciary". Stop :)))))

      Usuń
    2. Dołączam do klubu.Stop.

      Usuń
  16. fajny dialog z celulitem - nagroda w pełni zasłużona :)

    a sukienka śliczna - taka grzeczna...

    super ta koronka wygląda

    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  17. Cellulit i tak ma w nosie to co do niego mówię, wiec choć na pocieszenie przydadzą się te gadżety :)
    A grzeczna sukienka jest dla niegrzecznej dziewczynki :)))

    OdpowiedzUsuń
  18. Sukienka ma cudny ten żabot, bardzo fajnie się to wszystko prezentuje, taki internetowy kopniak to rzeczywiście potrafi pomóc :)
    A co do wyszczuplania wspomagaczami - po to są żeby je stosować :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Żabot powstał w pół godziny z metra koronki i świecidełek odprutych od butów, takie szybkie "nic" :)))

      Usuń
  19. W sukience wygladasz slicznie i to nie tylko zasługa sukienki czy gorsetu ale i twojej osobowości :) Poza tym nie dziwie się,że wygrałaś bo super to opisałaś. Kochana udanej zabawy w sylwestra i wszystkiego dobrego w Nowym Roku :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki. I powtarzam to co Ci u Ciebie napisałam - wielkiej zabawy przez cały następny rok :))))

      Usuń
  20. Boska ta sukienka!

    Nagroda też w pełni zasłużona, warto wiedzieć, że się dobrze sprawuję :)

    Udanego szyciowego Nowego Roku!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki i za opinię i za życzenia :)))
      Tobie też życzę całej góry pomysłów :)))

      Usuń
  21. No KOBIETO laska z Ciebie nebeska, no,no. Gorsetom i innym obciskającym wytworom mówimy zdecydowane tak ...... tylko cholera dlaczego nie można w nich zjeść tyle ile by się chciało i nie można się garbić, tylko cały wieczór trzeba udawać hrabinię.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Żeby tak się nie dołować tym noszeniem gorsetu i skutkami ubocznymi, które wywołuje, potraktujmy go jako naszego osobistego trenera, który dba o to ile jemy i jak wyglądamy :))))
      Może to pomoże znieść te ograniczenia :))))

      Usuń
  22. Bardzo ładna sukienka. Ja to z kolei zawsze wykrawam sukienkę o teoretycznym rozmiarze biustu i potem zwężam bezkształtny worek.

    Nie mogę uwierzyć, że nie trafiłam wcześniej na Twojego bloga, jest bardzo sympatyczny.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. JA też w zasadzie stosuję taką metodę, bo moje biodra są nieadekwatnie wąskie do tego co mam powyżej :))))

      Dziękuję za miłe słowa i zapraszam kiedy tylko przyjdzie Ci ochota :)))))

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szablon bluzki podstawowej - część III

No i się doczekałyście części trzeciej i ostatniej w temacie tworzenia szablonu na bluzkę według własnych wymiarów. W części pierwszej i w części drugiej otrzymałyśmy taką postać naszego schematu.  Dzisiaj "wykończymy"  ją, zanim ona nas wykończy i otrzymamy takie cudo. Zatem linijki w dłoń! Aby dopasować bluzkę w talii musimy narysować zaszewki tyłu i przodu Zaczniemy od tyłu. Do tego potrzebny nam jest właściwy obwód talii wynikający z wyliczenia   [  (1/2 obwodu talii + 3 cm ) : 2 ] - 1 cm   (cyfra 3 nie bez przyczyny jest czerwona, a cyfra 1 niebieska  zaraz się to wyjaśni) Wiem, wiem - czarna magia, kupa nawiasów i cyferek. Już pomagam :)  Załóżmy, że obwód naszej talii wynosi 72 cm (boże, kiedy ja tyle miałam w pasie). Połowa to 36 jak w pysk strzelił. 36 cm + 3 cm = 39 cm 39 cm :2 = 19,5 cm 19,5 cm - 1 cm = 18,5 - właściwy obwód talii tyłu według wzoru Teraz mierzymy na naszym schemacie długość odcinka 2-44

Robimy schemat bluzki bazowej - część I

 Tak, tak, moje kochane. Dziś się "naumiemy" jak zrobić siatkę konstrukcyjną pod naszą wymarzoną bluzkę, która będzie na nas leżała idealnie. A ponieważ materiał jest dość obszerny i dużo  w nim cyferek   to podzieliłam go na kilka części, by Was nie zmęczyć wiedzą i nie zniechęcić na dzień dobry (poza tym chce się dłużej  upajać rolą belferki). Robota w zasadzie prosta, wymagająca jedynie odrobinę czasu i kilku przyrządów. Zaczynajmy więc. Aby cieszyć się jak głupi do sera z własnoręcznie wykonanej formy w/g własnych wymiarów należy te wymiary zdjąć. I tu nie ma przebacz. Nie oszukujemy, nie wciągamy brzucha do granic jego wytrzymałości, ani nie ściskamy bioder aż nam zaczną oczy wychodzić z orbit. Wszystko jak na świętej spowiedzi, bo inaczej kicha i w bluzkę na pewno się nie wciśniemy. Najlepiej do tej zabawy zaprosić niczego nie podejrzewającą osobę  w postaci siostry, mamy, męża, narzeczonego, kochanka (lub kochanki), jednym słowem kogo tam macie pod ręką.Przy zdej

Szablon bluzki podstawowej- część II

Dziś druga część zmagań z linijką i matematyką, jednym słowem kontynuujemy zabawę w tworzenie szablonu bluzki.  Na obrazku poniżej możecie zobaczyć co udało nam się stworzyć w części I . Jest to tzw. siatka konstrukcyjna, na którą zaczniemy dziś nanosić jeszcze ciekawsze rzeczy. Zatem do dzieła! Łączymy punkt 1 z punktem 13 tworząc podkrój szyi tyłu. Od punktu 16 odmierzyć 1,5 cm i zaznaczyć punkt 17. Punkt 13 łączymy z punktem 17 i przedłużamy o 2,5 cm - punkt 18. Z punktu 13 odmierzamy 5 cm i zaznaczamy punkt 19 (początek zaszewki na plecach). Odcinek 19-20 to głębokość zaszeki, którą wyliczamy następująco:      1/3 głębokości pachy (czyli długość odcinka 1-3) + 0.5 cm Z punktu 19 należy narysować linię prostopadłą do linii 3-6 i na niej zaznaczyć głębokość zaszewki - punkt 20. Z punktu 20 w linii równoległej odmierzyć 1 cm i zaznaczyć punkt 21 , połączyć z punktem 19. Z punktu 19 odmierzyć 2 cm (przeciętna szerokość zaszewki) i zaznacz